معنی رهنما
- رهنما((رَ نَ یا نِ یا نُ))
- پیشوا، هادی، بلد، بلد راه، کسی که مسیر را می داند، راهنما
واژههای مرتبط با رهنما
رهنما
- رهنما
- هادی
رهنما
- رهنما
- راهنما، رهبر، ره نماینده، هادی، دلیل
رهنما
- رهنما
- راهنما، آنکه راهی را به دیگری نشان می دهد و او را راهنمایی می کند، راه نماینده، رهبر، پیشوا، نقشه یا هر چیز دیگر که کسی از روی آن راه و مقصد خود را پیدا می کند
رهنما
- رهنما
- غلامحسین بن محمد. دانشمند مشهور عصر حاضر و متخصص در فنون ریاضی (تولد در شیراز 1299 هَ. ق. وفات در تهران 1365 هجری قمری / 1325 هَ. ش.). پدرغلامحسین، میرزا محمد از علمای روحانی عهد ناصرالدین شاه قاجار بود. وی پس از کسب تحصیلات مقدماتی در شیراز همراه پدر به تهران آمد و به نزد نجم الدوله عبدالغفار، علوم ریاضی را تکمیل کرد و در آن رشته متخصص گردید. رهنما از سال 1321 هَ. ق. تا پایان عمر در مدارس مختلف تهران (علمیه، دارالفنون، مدرسه ایران و آلمان، مدرسه علوم سیاسی، دارالمعلمین مرکزی، دانشکدۀ فنی) به تدریس ریاضیات، هیأت، فیزیک و شیمی اشتغال داشت، و مدتی هم ریاست دانشکدۀ فنی (تهران) را به عهده داشت. در سال 1324 هَ. ش در سه کابینه سمت وزارت فرهنگ به عهدۀ او بود. (از فرهنگ فارسی معین)
رهنما
- رهنما
- راه نما. رهنمون. رهبر. ره نمای. ره نماینده. (یادداشت مؤلف). دلیل و هادی و نمایندۀ راه و مرشد. (ناظم الاطباء). رهبر و هادی و دلیل. (آنندراج) :
خیال تو همه شب ره به کوی من دارد
اگرچه بخت مرا رهنما به کوی تو نه.
خاقانی.
ماه بی گفتن چو باشد رهنما
چون بگوید شد ضیا اندر ضیا.
مولوی.
، ناخدا و ملاح و بدرقه. (ناظم الاطباء). رجوع به رهنمای و راهنما شود
رهنما
- رهنما
- بلد، راهنما، هادی، هدایتگر، قافله سالار
راهنما
- راهنما
- نشان دهنده راه، هادی، بلد راه
رونما
- رونما
- هدیه ای که هنگام دیدن روی عروس یا نوزاد می دهند
راهنما
- راهنما
- کسی که راهی را به دیگری نشان می دهد و او را راهنمایی می کند، راه نماینده، رهبر، پیشوا، نقشه یا هر چیز دیگر که کسی از روی آن راه و مقصد خود را پیدا می کند
