رقیت رقیت بندگی و غلامی و عبودیت. (ناظم الاطباء). بندگی کردن و غلامی نمودن. (غیاث اللغات). بندگی. غلامی. عبودیت. در عربی بدین معنی رِق ّ آمده است. (فرهنگ فارسی معین) : کیست مولی آنکه آزادت کند بند رقیت ز پایت برکند. مولوی لغت نامه دهخدا