معنی رفتگر
- رفتگر((رُ گَ))
- مأمور شهرداری که به تمیز کردن کوچه ها و خیابان ها می پردازد
واژههای مرتبط با رفتگر
رفتگر
- رفتگر
- ماموران شهرداری که کارشان جاروب کردن است
رفتگر
- رفتگر
- مامور شهرداری که کارش جاروب کردن خیابان ها و کوچه ها است، سپور
رفتگر
- رفتگر
- مأمور تنظیف. (لغات فرهنگستان). جاروب کش. (فرهنگ رازی). سپور که بر عمل جاروکشی و رفتن معابر عام گمارده شده است. مأمور شهرداری که خیابانها وکوچه ها را جاروب و تمیز کند. (فرهنگ فارسی معین)
رفتگر
- رفتگر
- پیک بهداشت، جاروکش، سپور
رفوگر
- رفوگر
- همگر درزگیر آنکه رفو کند کسی که شغلش رفو کردن جامه و پارچه است
رفتگری
- رفتگری
- عمل و شغل رفتگر تمیز کردن خیابانها و کوچه ها
رفتار
- رفتار
- سلوک، معامله، خوش رفتاری کردن
رفوگر
- رفوگر
- کسی که پارگی و زدگی جامه یا فرش را رفو می کند، همگر
رفتار
- رفتار
- واکنش های انسان یا حیوان به محرک های خارجی، طرز عمل، رفتن، خرامیدن، با ناز راه رفتن
