رستی خورنده. روزی خوار. رزق خوار. رستی خوار. که غذا و روزی بخورد: آزاد رسته از در دربند حادثات رستی خوران باغ رجا را چو میوه ایم. خاقانی. و رجوع به رُستی و رستی خوار و رستی خوردن و مترادفات کلمه شود
مُرتَزَق. (یادداشت مؤلف). مردم. خلایق. (شرفنامۀ منیری در ذیل روزی خواران). روزی خورنده. هریک از افراد آدمی: گوید از دیدن حق محرومند مشتی آب وگل روزی خوارش. خاقانی. وظیفۀ روزی خواران بخطای منکر نبرد. (گلستان). در بعض نسخه های گلستان بصورت مذکور است در نسخۀ چ فروغی ’وظیفۀ روزی’ است. مؤلف در فیشهای خود به ’وظیفۀ روزی خواری’ تصحیح قیاسی کرده است
