معنی رزیئه - فرهنگ فارسی معین
معنی رزیئه
- رزیئه((رَ ئِ یا ئَ))
- مصیبت عظیم، پیش آمد ناگوار، جمع رزایا
تصویر رزیئه
فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با رزیئه
رزیئه
- رزیئه
- رَزیّه. مصیبت. (ناظم الاطباء) (صراح اللغه) (از اقرب الموارد). و رجوع به رزیت و رزایا شود، عیب. (ناظم الاطباء). اصابه به انتقاص، و به ادغام رَزیّه نیز گفته شود. ج، رَزایا. (از اقرب الموارد). کمی. (از صراح اللغه) ، آسیب. ج، رَزایا. (ناظم الاطباء). زیان. (مجمل اللغه)
لغت نامه دهخدا
رزیده
- رزیده
- رنگ شده و لکه شده. (ناظم الاطباء). رنگ کرده. (آنندراج) (انجمن آرا)
لغت نامه دهخدا
رطیئه
- رطیئه
- زن گول. رَطیاءمثله. ج، رُطْءْ، رطاآت. (آنندراج) (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
ربیئه
- ربیئه
- طلایه. (فرهنگ فارسی معین). طلایه. ج، رَبایا. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به رَبایا شود، دیده بان. دیده بان لشکر. (دهار)
لغت نامه دهخدا
