معنی ردائت
- ردائت((رَ ئَ))
- فساد، تباهی، پستی، بدی
واژههای مرتبط با ردائت
ردائت
- ردائت
- فاسد گشتن تباه شدن، فساد فساد تباهی، پستی بدی
ردائت
- ردائت
- تباهی و پستی
ردائت
- ردائت
- بداندیشی، بدجنسی، بدطینتی، پستی، تباهی، خبث، غرض، فساد
ردافت
- ردافت
- فرمانروایی جانشینی شاه
حدائت
- حدائت
- نوشدن تازه گردیدن، نوی تازگی، نوخاستگی نو جوانی، ابتدای هر چیز اول هر امر، اول جوانی
ردافت
- ردافت
- ردافه. کار ردیفی ملک مانند خلافت. (منتهی الارب) (آنندراج). خلافت از ’ردف’ و آن لقب خلیفه های ملک حیره بوده است. (مفاتیح العلوم). و رجوع به ردافه شود