معنی ربوب - فرهنگ فارسی معین
واژههای مرتبط با ربوب
ربوب
- ربوب
- ناپسری، گله گاو پدرام، جمع رب، جبه ها شیره ها خداوند صاحب مالک، مخدوم، خدا پروردگار جمع ارباب
فرهنگ لغت هوشیار
ربوب
- ربوب
- جَمعِ واژۀ رُب ّ. (ناظم الاطباء). جَمعِ واژۀ رُب، شیرۀ سطبر از هر ثمر بعدِ فشاردن آن. (آنندراج). رجوع به رُب شود، جَمعِ واژۀ رَب ّ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رَب شود
لغت نامه دهخدا
ربوب
- ربوب
- پسر زن مرد از شوهر دیگر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، شوهر مادر. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
ربیب
- ربیب
- پسر اندر فرزندان از شوی پیشین ناپسری، پرورده، پیمان سپرده، گوسپند خانگی، بره خانگی، پادشاه پسر زوجه شخص از شوهر سابق وی پسر زن پسر اندر، شوهر مادر
فرهنگ لغت هوشیار
ربوه
- ربوه
- ربوه پشته بلندی، گروه ده هزار تنی پشته بلندی توده بلند
فرهنگ لغت هوشیار
