معنی راصد راصد((ص)) مراقب، چشم دارنده، چشم به راه، منجم، اخترشمار، جمع راصدین تصویر راصد فرهنگ فارسی معین
راصد راصد تقی الدین محمد معروف به راصد، از مشاهیر علم هیأت و ریاضی بود و مؤلفاتی داشت که از آنجمله کتاب ’غنیه الطلاب فی علم الحساب’ است. وی بسال 993 هجری قمری درگذشت. (از قاموس الاعلام ترکی). رجوع به تقی الدین محمد در ج 1 ریحانه الادب شود لغت نامه دهخدا
