در صنعت سینما، اصطلاح راش (Rushes) یا دالی (Dailies) به نسخه های اولیه و خام فیلمبرداری روزانه اشاره دارد که قبل از انجام ویرایش های نهایی، به کارگردان و دیگر اعضای تیم تولید نمایش داده می شود. این نسخه ها معمولاً شامل تمامی صحنه ها و برداشت هایی هستند که در طول یک روز فیلمبرداری ضبط شده اند. بررسی راش ها به تیم تولید کمک می کند تا کیفیت صحنه های ضبط شده را ارزیابی کرده و تصمیمات لازم برای بازنگری، اصلاح یا ادامه فیلمبرداری را اتخاذ کنند. اهمیت راش ها در فرآیند تولید فیلم 1. ارزیابی کیفیت فیلمبرداری: - کارگردان و فیلمبردار می توانند با مشاهده راش ها، کیفیت صحنه ها از نظر نورپردازی، زاویه دوربین، بازیگری و دیگر جزئیات فنی را بررسی کنند. 2. تصمیم گیری درباره برداشت ها: - مشاهده راش ها به کارگردان این امکان را می دهد که تصمیم بگیرد کدام برداشت ها مناسب هستند و کدام ها نیاز به بازنگری و فیلمبرداری مجدد دارند. 3. هماهنگی و اصلاحات: - با دیدن راش ها، تیم تولید می تواند ناهماهنگی ها و اشکالات موجود را شناسایی و برای اصلاح آنها برنامه ریزی کند. 4. حفظ پیوستگی (Continuity): - بررسی روزانه راش ها به تیم تولید کمک می کند تا اطمینان حاصل کنند که پیوستگی و هماهنگی صحنه ها حفظ شده و خطاهای پیوستگی به حداقل رسیده است. فرآیند بررسی راش ها 1. نمایش روزانه: - راش ها معمولاً هر روز پس از پایان فیلمبرداری یا در آغاز روز بعد به نمایش گذاشته می شوند. این جلسات نمایش می توانند در مکان های مختلفی مانند استودیو، دفاتر تولید یا حتی در سایت فیلمبرداری برگزار شوند. 2. نکته برداری و تحلیل: - کارگردان، فیلمبردار و دیگر اعضای کلیدی تیم تولید، یادداشت برداری و تحلیل صحنه ها را انجام می دهند تا بازخوردهای لازم برای اصلاحات ارائه شود. 3. تصمیم گیری و برنامه ریزی: - پس از مشاهده و تحلیل راش ها، تصمیمات لازم برای بازنگری، فیلمبرداری مجدد یا ادامه فیلمبرداری اتخاذ می شود. ابزارها و فناوری ها - پروژکتورها و نمایشگرها: - برای نمایش راش ها از پروژکتورها یا نمایشگرهای بزرگ استفاده می شود تا تمامی جزئیات به خوبی قابل مشاهده باشند. - نرم افزارهای ویرایش: - در مراحل پیشرفته تر، نرم افزارهای ویرایش فیلم مورد استفاده قرار می گیرند تا تغییرات و اصلاحات مورد نیاز به سرعت اعمال شوند. تاثیرات راش ها بر کیفیت نهایی فیلم راش ها به عنوان یک ابزار کلیدی در فرآیند تولید فیلم، تاثیر زیادی بر کیفیت نهایی فیلم دارند. با امکان بررسی و ارزیابی مداوم صحنه ها، کارگردان و تیم تولید می توانند از بهبود و اصلاح مشکلات پیش از ورود به مراحل پایانی ویرایش اطمینان حاصل کنند. این فرآیند به بهبود کیفیت کلی فیلم و افزایش رضایت مخاطبان کمک می کند. نتیجه گیری راش ها بخش حیاتی از فرآیند تولید فیلم هستند که به تیم تولید اجازه می دهند تا کیفیت فیلمبرداری را ارزیابی کرده، مشکلات را شناسایی و اصلاحات لازم را انجام دهند. با بررسی روزانه راش ها، کارگردان و تیم تولید می توانند اطمینان حاصل کنند که فیلم نهایی به بهترین شکل ممکن ساخته شود و تجربه ای لذت بخش برای مخاطبان ایجاد کند.
توده و انبار غلۀ پاک شده را گویند مرادف جاش، (آنندراج) (انجمن آرای ناصری) (از فرهنگ رشیدی)، توده و انبار غله، (غیاث اللغات)، توده و انبار غلۀ پاک شده و از کاه برآورده را گویند، (برهان) (از ناظم الاطباء)، انبارغله، چاش نیز گویند، (شعوری ج 2 ورق 7)، انبار غله که آن را جاش هم گویند، (از فرهنگ سروری) (فرهنگ خطی)، درختی است که در جنگلهای ایران موجودمیباشد، چوب آن برای ساختمان منازل دهاقین استعمال میشود، این درخت از 650 تا 2000 گزی در جنگلهای مرطوب آستارا، دیلمان، کلارستان، نور، کجور دیده میشود، (یادداشت مؤلف)، زان، بشجیر، عیش السیاح، شجره النَبَع، نبع، شریان، شَوحَط، چِهَلَر، راج، آلاش، (یادداشت مؤلف)، درخت راش از تیره فاقاسیا و از جنس فاقوس میباشد یک گونۀ آن فاقوس سیلواتیکا در جنگلهای کرانۀ دریای مازندران نام برده شده است، این درخت را در گیلان، رامسر، کجور و کلارستق، راش، در آستارا، قزل گز در درفک و طوالش، الوش و آلاش، در نور، چلر، در مازندران، مرس، و در گرگانرود، قزل آغاج می خوانند، درخت راش در جلگه تقریباً نایاب است، ولی در بلندی های کوهستانها فراوان میباشد، در گیلان و مازندران در ارتفاع بیش از دو هزار متر از سطح دریا جنگلهای خالص آن یافت میشود، راش درختی است سایه پسند و از اینرو دارای شاخ و برگ فراوان میباشد، نهال جوان آن از سرمای سخت زود گزند می بیند و بویژه سرمای بهاره برگهای آن را نابود میسازد، گرمای زیاد نیز برای آن زیانبخش است، در نقاط سرد خوب جست نمی دهد ولی در جاهای گرم تا اندازه ای بهتر جست میدهد، توان گفت که درخت راش دارای ریشه های سطحی است و برای جنگلهای خاکهای کم ژرفا و آهکی شایسته میباشد، در جنگلهای انبوه از شصت تا هشتاد سالگی ولی درفضای باز از 40 تا 50 سالگی بار میدهد، در خاکهای خوب هر 5 یا 6 سال یکبار و در آب و هوای ناسزگار هر 15 سال یکبار میوۀ فراوان میدهد، میوه اش 5 تا 7 درصدروغن دارد، قد آن خیلی بزرگ میشود و به 35 متر و قطر یک متر و نیم میرسد، عمر آن 200 تا 250 سال میباشد، چوب آن برای ساختن در و پنجره و تراورس راه آهن و میز و صندلی و مبل و صندوق و غیره بکار میرود و مصرف آن بیش از دیگر چوبها است، از سلولز آن پارچه های ابریشمی لطیف و خوب میسازند، زغال و هیزم آن نیز پسندیده است، (از جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 164)، و نیز رجوع به جنگل شناسی ساعی ج 2 صفحات 118، 125، 121، 128 شود