معنی ذوی القربی
- ذوی القربی((~. قُ با))
- نزدیکان، خویشان
واژههای مرتبط با ذوی القربی
ذوی القربی
- ذوی القربی
- نزدیکان، کسان، خویشاوندان
ذوی القربی
- ذوی القربی
- جَمعِ واژۀ ذوالقربی. نزدیکان. کسان. خویشان. خویشاوندان
ذوی القربه
- ذوی القربه
- جَمعِ واژۀ ذوالقربه
ذی القربی
- ذی القربی
- ذوالقربی: خویشاوند خویشاوند: (حق تعالی در کتاب مجید از قطع رحم نهی کرده است و بمودت ذی القربی فرموده)
ذوی القرابه
- ذوی القرابه
- نزدیکان. کسان. خویشان. خویشاوندان. ج ِ، ذوالقرابه
ذوالقربی
- ذوالقربی
- خویشاوند خویش نزدیک خویش خویشاوند، جمع ذوی القربی
ذوالقربی
- ذوالقربی
- صاحب نزدیکی و خویشی، خویشاوند، خویش
ذوالقربی
- ذوالقربی
- خویش، خویشاوند، جمع ذوی القربی
ذوالقربی
- ذوالقربی
- خداوند نزدیکی رحم. خویش. خویشاوند. ج، ذوی القربی