معنی ذوالعرش
- ذوالعرش((~. عَ))
- از صفات خداوند به معنای صاحب سریر، دارنده تخت
واژههای مرتبط با ذوالعرش
ذوالعرش
- ذوالعرش
- دارنده تخت صاحب تخت خداوند سریر، صفتی است از صفات خدای تعالی. یا ذو العرش المجید. صاحب تخت بزرگ، صفتی است از صفات خدای تعالی
ذوالعرش
- ذوالعرش
- خداوند تخت، صاحب سریر، کنایه از یکی از صفات خدای تعالی
ذوالعرش
- ذوالعرش
- خداوند تخت. یکی از اسماء صفات الهی تقدست اسمائه
ذوالعرف
- ذوالعرف
- ربیعه بن وائل ذی طوّاف حضرمی، قبیله ای است ربیعه بن عبدان بن ربیعه ذی العرف ربیعه (کذا) و از اعلام است. (منتهی الارب)
ذوالعش
- ذوالعش
- موضعی است ببلاد بنی مره. (منتهی الارب)
ذوالقرن
- ذوالقرن
- کرگدن دریایی
ذوالعلی
- ذوالعلی
- بلند پایه صاحب رفعت خداوند بلندی، صفتی است از صفات خدای تعالی
ذوالعقل
- ذوالعقل
- خردمند
بوالعرض
- بوالعرض
- دهی از دهستان بهنام عرب که در بخش ورامین شهرستان تهران واقع است. و 568 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)