معنی ذقن
- ذقن((ذَ قَ))
- زنخ، چانه، جمع اذقان
واژههای مرتبط با ذقن
ذقن
- ذقن
- زدن بر گردن کسی
ذقن
- ذقن
- زنخ، چانه، زنخدان
ذقن
- ذقن
- شیخ الهم ّ. پیر فانی. پیر سالخورده
ذقن
- ذقن
- جَمعِ واژۀ اَذقن و ذقناء
ذقن
- ذقن
- ظاهراً مبدل گر، پساوند در آخر بعض اسامی امکنه، مانند وزاغر، کاشغر، خشاغر، شادغر
ذقن
- ذقن
- ذقنت الدلو، کژلب گردید دلو آنگاه که دوختی آنرا
ذقن
- ذقن
- زدن بر گردن کسی. یا زدن بر زنخ کسی. بر زنخدان زدن. (تاج المصادر بیهقی) ، ذقن علی یده و ذقن علی عصاه، نهاد زنخ خویش را بر دست خود. نهاد زنخ خود را بر چوبدست، به عصا زدن. (تاج المصادر بیهقی) ، بر حلق زدن
ذقن
- ذقن
- چانه، زنخ، زنخدان
اذقن
- اذقن
- دراز نخ دراز چانه
