معنی ذبذبه

ذبذبه((ذَ ذَ بَ یا بِ)): دو دلی کردن، تردد داشتن، دو دل کردن کسی را در کاری، دودلی، تردد

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

ذبذبه: نرّه. شرم مرد. ذبذَب، زبان، خانه، چیزی که به هودج آویزند زینت را. منگولۀ هودج. ج، ذباذِب

لغت نامه دهخدا

ذبذبه: تَرَدّد. دودلی. دودلی کردن. تذَبذُب، دودل کردن کسی را در کاری، جنبیدن چیزی که آویخته باشد در هوا. ناویدن چیزی درواو آونگان یعنی جنبیدن آن، جنبش. تحرک، حمایت همسایه و اهل، رنجانیدن کسان را، جنبانیدن. حرکت دادن

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

ذبابه: مونث ذباب واحد ذباب یک مگس یک کلیز، مگسک از چهره های سپهری، باز مانده

فرهنگ لغت هوشیار

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

ذبابه: خوشیده. هواسیده. پژمریده. پژمرده. پلاسیده: شفهٌ ذبّابه، لبی پژمریده. لبی خوشیده

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با ذبذبه