نعت فاعلی از ذکر. یادکننده. بیان کننده، شریف، ثناگوی. ثناگوینده: ذاکر فضل تو و مرتهن بِرّ تواند چه طرازی به طراز و چه حجازی بحجاز. منوچهری. آنکه چون جدّ و پدر در همه حال مدام ذاکر و شاکر باشد به بَر رب ّ علیم. ابوحنیفۀ اسکافی (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 389). ، روضه خوان. ذاکر سیدالشهداء. ج، ذاکرون، ذاکرین
