معنی ذابح
- ذابح((بِ))
- سربرنده، ذبح کننده
واژههای مرتبط با ذابح
ذابح
- ذابح
- ذبح کننده حیوان ماکول، سربرنده
ذابح
- ذابح
- ذبح کننده، گلو برنده، داغ گلوی ستور، آهن داغ که با آن گردن ستور را داغ کنند
ذابل
- ذابل
- باریک، لاغر، پژمرده پلاسیده، خشک لب پژمرده پلاسیده، لاغر نزار، خشک شده از عطش (لب و غیره)
ذابر
- ذابر
- دانش پرست
ذابحه
- ذابحه
- مونث ذابح چیینک هر دام روا گوشت و خوردنی
ذباح
- ذباح
- پاره کردن شکافتن، گلو بریدن، خبه کردن خروسک
رابح
- رابح
- سود دهنده
سابح
- سابح
- شناور، شناگر، مرد شنا کننده
صابح
- صابح
- هد ه آشکار هده (حق)
