معنی دوی دوی((دَ)) مریض، ناخوش، آن که ملازم مکانش باشد، آن چه باطنش فاسد باشد. مکان، ناموافق برای صحت بدن، مکار، حیله گر تصویر دوی فرهنگ فارسی معین