دوغو دوغو آنچه در ته پاتیل بماند از آنچه روغن ازآن گرفته اند یعنی ثفلی که از مسکه بماند چون آن را بپالایند، (انجمن آرا) (آنندراج) (از برهان) (از صحاح الفرس)، آنچه بماند در ته دیگ بعد از آب کردن کره، کداده، قلده، خلوص، آلالاقه، قشده، (یادداشت مؤلف) لغت نامه دهخدا
دوغو دوغو آشی است که از دوغ آب بوده و آن را دوغبا نیز گفته اند. (انجمن آرا) (آنندراج). رجوع به دوغبا و دوغوا و دوغا شود لغت نامه دهخدا
دورو دورو دارای دو جهت، دارای دو طرف، طبل دورو، دوسو، دوکرانه، کسی که ظاهر و باطنش تفاوت دارد فرهنگ لغت هوشیار