معنی دغول
- دغول((دَ))
- مکار، حیله گر، داغول
واژههای مرتبط با دغول
دغول
- دغول
- عیار مکار
دغول
- دغول
- مکار، حیله گر
دغول
- دغول
- ساغری بود بزرگ، بدان آب کشند. (لغت فرس اسدی) :
خواجه فرموش کرد آنچه کشید
آب فرغونها بسی به دغول.
؟ (از لغت فرس اسدی)
دغول
- دغول
- داغول. حرامزاده. عیار. حیله باز. مکار. (از برهان) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). رجوع به داغول شود
دغاول
- دغاول
- سختی ها، آسیب ها، پتیاره ها
دغال
- دغال
- جمع دغل، تباهی ها بیمگاه ها درختستان ها
دغون
- دغون
- ابر ناکی
دغفل
- دغفل
- بچه پیل، بچه گرگ ، زندگانی فراخ، پر بسیار
اغول
- اغول
- ترکی کودک، دلدار
