معنی دستگره دستگره((دَ گِ)) قریه، زمین ناهموار، زمین و ملک زراعتی، بنایی مانند کوشک که گرد آن خانه ها باشد، دسکره، دستجرد تصویر دستگره فرهنگ فارسی معین