معنی دژبراز
- دژبراز((دُ بُ))
- بدنما، نازیبا، زشت خو، خام طمع
واژههای مرتبط با دژبراز
دژبراز
- دژبراز
- بدنما، نازیبا، زشت خو، خشم آلود،
برای مِثال پلنگ دژ برازی دید در کوه / که شیر چرخ گشت از کینْشْ استوه ، خام طمع(ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۹۰)
دژبراز
- دژبراز
- مُرَکَّب اَز: دژ + براز، لغهً به معنی بدبرازنده، زشت خوی. (برهان)، درشت خوی و بی رحم و خونخوار. (ناظم الاطباء)، بدخو، خشم آلود و سهمگین. (برهان)، خشمگین. (ناظم الاطباء)، خشم آلود و غضبناک:
پلنگ دژبرازی دید بر کوه
که شیر چرخ گشت از کینش استوه.
ابوشکور بلخی.
یکی دژبرازیست پرخاشخر
کز او هست شیر ژیان را حذر.
ابوشکور بلخی.
، بدنما و نازیبا. (برهان)، زشت. (ناظم الاطباء) ، خام طمع. (برهان)، خام و ناپخته. (ناظم الاطباء)، طماع، عیب جوی. (برهان)، نکته چین و ایرادگیر. (ناظم الاطباء)، دژپراز. و رجوع به دژپراز شود
دژ براز
- دژ براز
- بد نما نازیبا، بد خوی زشت خوی، خشم آلود غضبناک، خام طمع طماع، عیب جوی
دژپراز
- دژپراز
- دژبراز است در تمام معانی. (از برهان) (از آنندراج). رجوع به دژبراز شود
دژبرام
- دژبرام
- بدرام. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زشت خو که زشت خویی او طبیعی و ذاتی باشد. (انجمن آرا) (آنندراج) :
نیارامید دیو دژبرامش
همان استیزه خوی خویش کامش.
(ویس و رامین)
درفراز
- درفراز
- منزوی و عزلت گرفته
دیرباز
- دیرباز
- زمان دور و دراز، زمان پیشین
دارباز
- دارباز
- کسی که روی ریسمان حرکات جالب انجام دهد بند باز ریسمان باز
دیرباز
- دیرباز
- زمان دور و دراز، مدت دراز، زمان پیشین، عهد قدیم
