معنی دژآلود
- دژآلود
- خشمگین، بدخلق، تندخو
واژههای مرتبط با دژآلود
دژآلود
- دژآلود
- خشمگین غضبناک، بد خو تند خلق
دژآلود
- دژآلود
- دژآلوده. سهمگین. خشمگین. قهرآلود. (برهان). خشمگین و غضبناک:
یکی شیر دژآلود است در جنگ
که دارد از مصاف شیر نر ننگ.
خسروانی.
ثَرمله، دژآلودخوردن، یعنی بی ادب و پریشان خوردن. (از مجمل اللغه) (از منتهی الارب) ، تندخوی. (ناظم الاطباء). بدخو. تندخلق
دژآلود
- دژآلود
- خشمگین، دژآهنگ، دژمان، دژم، غضبناک، غضب آلود، بدخلق، بدخو
متضاد: خوشحال
دژ آلود
- دژ آلود
- خَشمگین، عصبانی، خَشمناک، بَرآشفته، غَضَبناک، غَضِب، غَضَب آلود، اَرغَند، اَرغَنده، شَرزِه، ژیان، خَشمِن، خَشمگِن، آرُغدِه، آلُغدِه، غَرمَنده، ساخِط، غَراشیدَه، غَضبان، غَضوب،
برای مِثال یکی ببر دژآلود است در جنگ / که دارد از مصاف شیر نر ننگ (خسروانی - شاعران بی دیوان - ۱۱۷)
بدخو، تندخو
دژآلون
- دژآلون
- کلمه غیر موصول، به معنی حیف و دریغ و افسوس. (از برهان) (از ناظم الاطباء). دریغ و حسرت. (شرفنامۀ منیری)
ظلم و بی انصافی و زور و ستم و زبردستی. (ناظم الاطباء)
دردآلود
- دردآلود
- هر مایعی که آلوده به دردی باشد، آلوده به درد، شرابی که مخلوط با درد باشد
دژالون
- دژالون
- دَریغ، اَفسوس، حَسرَت، دَژوان، دَژواخ
دژآباد
- دژآباد
- به بدی و زشتی برآمده، خشم آلود،
برای مِثال اگر شیر دژآبادش ببیند / چو سگ اندر پس زانو نشیند ، بدخو، زشت خو، سهمگین(بهرامی - شاعران بی دیوان - ۴۰۶)
دودآلود
- دودآلود
- دودآلوده، آلوده به دود، آمیخته به دود، تیره رنگ از دود
