معنی دبغ
- دبغ((دَ))
- پیراستن پوست، رنگ سبز دادن جامه را
واژههای مرتبط با دبغ
دبغ
- دبغ
- تقویت کردن، نیرومند ساختن
دبغ
- دبغ
- آن چه با آن پوست را پیرایند
دبغ
- دبغ
- آنچه به وی پوست پیرایند. (منتهی الارب). آنچه بدان پوست پیرایند یعنی دباغی کنند پوست را. آنچه بدان پوست نرم کنند پیراستن را. دِبغَه
دبغ
- دبغ
- پیراستن پوست را. (منتهی الارب). پاک کردن پوست. پیراستن جلد. دباغه. (منتهی الارب). پوست پیراستن. (دهار) (تاج المصادر بیهقی). دِباغ. (منتهی الارب) ، رنگ سبز دادن جامه را. و فی الحدیث: دباغها طهورها. (منتهی الارب)
تقویت کردن. نیرومند ساختن: الکرفس یدبغ المعده. الحصرم یدبغ المعده و یقوی البدن. فان کان یرید دبغ المعده التی ضعفت من الرطوبه. و هو دابغ للمعده لمرارته و عفوصته. (دزی ج 1 ص 423)
دمغ
- دمغ
- سر شکستن، سر درد سر خورده بور: چون دید حرفش درست در نیامد دمغ شد
دفغ
- دفغ
- کاه ارزن کاه با گندم (ذرت)
دوغ
- دوغ
- شیری که زبد آنرا بگیرند و ماده پنیری آن بر جای باشد، ماستی که در آن آب ریخته و بهم زنند
ربغ
- ربغ
- سیرابی، خاک نرم، آرام کردن، پای فشردن تباهکار فراخزیستی
داغ
- داغ
- نشان، علامت، نشان چیزی بر چیزی، لکه بسیار گرم، سوزان
