معنی داغ دیده
- داغ دیده((دِ))
- مصیبت زده
واژههای مرتبط با داغ دیده
داغ دیده
- داغ دیده
- کسی که بسبب فوت خویشاوندی نزدیک غصه دار شده
داغ دیده
- داغ دیده
- چیزی که باو داغ رسیده باشد مانند متاع آب دیده. (آنندراج). لکه دار. داغدار. تباهی دیده و زیان رسیده باشد. (ناظم الاطباء) ، داغ خورده. بداغ، فرزندمرده. مصاب بمرگ عزیزی یا فرزندی یا خویش نزدیک. بمصیبت مرگ فرزند و کسان نزدیک گرفتار آمده.
- مادری داغ دیده، فرزندمرده.
- دلی داغ دیده، دردمند.
، مصیبت رسیده. دردمند:
ما را مبر بباغ که از سیر لاله زار
یک داغ صدهزار شود داغ دیده را.
صائب.
در چشم داغ دیدۀ صائب درین بهار
هر لاله ای بکاسۀ پرخون برابرست.
صائب.
رخسار تست لالۀ بی داغ این چمن
این لاله های باغ همه داغ دیده اند.
صائب
داغ دیدن
- داغ دیدن
- مرگ عزیزی را دیدن از فوت خویشاوندی غصه دار شدن
داغ دیدن
- داغ دیدن
- کنایه از از مرگ فرزند یا یکی از خویشان نزدیک خود دل آزرده شدن
داغ دیدن
- داغ دیدن
- مصیبت دیدن، سوگوار شدن
داغ دیدن
- داغ دیدن
- مردن کسان و خویشان خاصه فرزند. مرگ فرزند یا دیگر اقربا دیدن. مردن عزیزی چون فرزند یا برادر و امثال آن. مصاب شدن بمرگ فرزندی یا خویشی. داغ فرزند دیدن. بمصیبت مرگ فرزند دچار شدن. مصاب بمرگ فرزند شدن
داغدیده
- داغدیده
- چیزی که باو داغ رسیده باشد، لکه دار، تباهی دیده
داغدیده
- داغدیده
- کسی که از مرگ فرزند یا یکی از خویشان نزدیک خود دل سوخته و اندوهگین باشد، داغدار، دارای داغ،
برای مِثال ما را مبر به باغ که از سیر لاله زار / یک داغ صد هزار شود داغدیده را (صائب - ۸۰)
داغدیده
- داغدیده
- داغدار، سوگوار، عزادار، مصیبت دیده