معنی خارجه خارجه ((رِ جِ)) مؤنث خارج. (در زبان فارسی به همین صورت پذیرفته شده صرف نظر از تأنیث آن)، خارج از مملکت، بیگانه مؤنث خارج. (در زبان فارسی به همین صورت پذیرفته شده صرف نظر از تَأنیث آن)، خارج از مملکت، بیگانه فرهنگ فارسی معین