چیزیست که زنان پیرایه را بدان آویخته بر میان بندند. ج، حُقُب. (منتهی الارب). میان بند زنان. چیزیست که زنان عرب بر میان بندند. (مهذب الاسماء). کمر زنان که بر آن زیورها آویخته بر میان بندند، سپیدی بن ناخن. سپیدی نمایان بر بن ناخن. (از منتهی الارب) ، رشته ای که برای دفعچشم زخم بر میان کودک بندند. (از منتهی الارب) ، جَمعِ واژۀ حُقب. (دهار) ، جَمعِ واژۀ حقیبه. (دهار) : سلطان را از فوائد آن بقعه ثمرۀ غراب و زبدۀ حقاب روی نمود. (ترجمه تاریخ یمینی)
