معنی چارچنگولی
- چارچنگولی((چَ))
- انگشتان دست و پای جمع و خمیده شده، با تمام نیرو و اشتیاق و جدیت، با دو دست و دو پا
واژههای مرتبط با چارچنگولی
چارچنگولی
- چارچنگولی
- تن و دست و پای کژ و خشک شده. با دستها و پاهای خشک شده در حالی که جمع و خم شده باشد. با دست و پای جمع شده و شخ مانده چنانکه مرده ای یامغشی ٌ علیهی. خشک مانده با دستها و پاهای بسوی تنه گرد آمده چون مبتلا بفالجی یا از سرمازدگی مرده ای و غیره، در تداول عامه با تمام بدن متشنج و خشک. گردآمدن ناموزون اعضای تن خفته ومصروع و مرده (با فعل ’ماندن’ و ’شدن’ صرف شود)
چهارچنگولی
- چهارچنگولی
- تن و دست و پای کژ و خشک شده، در تداول عامه بدن متشنج و خشک. رجوع به چارچنگولی شود.
- چهارچنگولی ماندن، حرکت نتوانستن از کثرت درد، که در ناحیۀ کمر و پشت از قولنج و غیره عارض شود
چارچنگول
- چارچنگول
- ویژگی کسی که انگشتان دست و پایش کج، خشک، جمع یا خمیده شده باشد، بدون حرکت، ثابت، با دو دست و دو پا
چهارچنگلی
- چهارچنگلی
- چهارچنگولی. رجوع به چهارچنگولی شود
چار چنگلی
- چار چنگلی
- با چهار دست و پا
پاچنگولی
- پاچنگولی
- پاچنگلی
پاچنگولی
- پاچنگولی
- چنگلوک، ویژگی انسان یا حیوانی که انگشتان دست و پایش کج و معیوب باشد، ویژگی آنکه به واسطۀ ضعف و سستی هنگام حرکت دست به دیوار بگیرد یا به کسی و چیزی تکیه کند
