معنی چادرنشین
- چادرنشین((~. نِ))
- صحرانشین، طوایفی که در یک جا ساکن نبوده، ییلاق و قشلاق می کنند
واژههای مرتبط با چادرنشین
چادرنشین
- چادرنشین
- کسی که در صحرا و در ییلاق و قشلاق زیر چادر یا خیمه زندگی میکند، صحرانشین، طوایفی که زندگانی ایلی دارند و با احشام خود ییلاق و قشلاق میکنند و تمام فصول سال را در زیر چادر به سر می بردند
چادرنشین
- چادرنشین
- صحرانشین. بادیه نشین. اهل وَبرَ. و بری. بَدَوی. مقابل شهرنشین و دِه نشین. مقابل تخته قاپو، کنایه از طوایف و قبایلی که زندگی ایلی دارند و همه فصول سال را در بیابان و زیر چادر بسر میبرند و غالباً بکار گله داری و گوسفندچرانی مشغولند و در طلب آبشخور اغنام و احشام خود از نقطه ای بنقطه ای میروند و ییلاق قشلاق میکنند
چادرنشین
- چادرنشین
- خیمه نشین، ایلات، بیابان نشین، صحراگرد، صحرانشین، عشایر، بادیه نشین، بدوی
متضاد: شهرنشین، متمدن، کوچ نشین، کوچگر، کوچی
چادر نشین
- چادر نشین
- آنکه در صحرا و ییلاق و قشلاق در زیر چادر و خیمه زندگی کند
چادرنشینی
- چادرنشینی
- چادرنشین بودن، صحرانشینی، زندگی ایلی
چادرنشینی
- چادرنشینی
- صحرانشینی. بادیه نشینی. بداوت. زندگی ایلیاتی
چادر نشینی
- چادر نشینی
- زندگی کردن در زیر چادر و خیمه چادر نشین بودن
بادرنجین
- بادرنجین
- خانواده ای از ملوک فارس که ساسان جد اردشیر ساسانی از آن خانواده زن گرفته است. (کامل ابن اثیر ج 1 ص 167)
خاطرنشین
- خاطرنشین
- بمعنی دل نشین. ذهن نشین. (آنندراج)