معنی جان ستان
- جان ستان((س))
- جان ستاننده، قاتل
واژههای مرتبط با جان ستان
جان ستان
- جان ستان
- قاتل، کشنده
جان ستان
- جان ستان
- هلاک کننده، کُشنده،
برای مِثال اوست در بزم ورزم یافته نام / جان ده و جان ستان به تیغ و به جام ، کنایه از فرشته ای که جان آدمی زادگان را می گیرد، عزرائیل،(نظامی۴ - ۵۴۸) برای مِثال اندر عجبم ز جان ستان کز چو تویی / جان بستد و از جمال تو شرم نداشت (رودکی - ۵۱۴)
جان ستدن
- جان ستدن
- جان را گرفتن کشتن قبض روح کردن
جان ستانی
- جان ستانی
- عمل آنکه یاآنچه جان را می ستاند جان گیری
جان ستدن
- جان ستدن
- جان کسی را گرفتن، کنایه از او را کُشتن و قبض روح کردن،
برای مِثال چون به امر حق به هندُستان شدم / دیدمش آنجا و جانش بستدم (مولوی - لغت نامه - جان ستدن)
جان ستانی
- جان ستانی
- عمل آنکه جان کسی را می گیرد، جان ستاندن، کُشتن
جان ستاندن
- جان ستاندن
- اعدام
باج ستان
- باج ستان
- کسی که باج گیرد آنکه خراج ستاند عشار
جان ستاندن
- جان ستاندن
- کشتن قبض روح کردن
