معنی ثبوت
- ثبوت((ثُ))
- استوار شدن، استقرار یافتن، بر جای ماندن، ایستادن، ثابت شدن امری با دلیل و برهان، پایداری، دوام، استواری، استقرار، تحقق
واژههای مرتبط با ثبوت
ثبوت
- ثبوت
- ایستادن، بر جای ماندن، پایداری، استوار شدن، مداومت
ثبوت
- ثبوت
- استواری، محکمی، استحکام، محکم کاری، استقامت، ثبات، اطمینان
ثبوت
- ثبوت
- مَدرَک، شَواهِد، اِثباتی، دَلیل
ثبوت
- ثبوت
- ایستادن. برجای ماندن. بُروک. تبراک. قرار گرفتن، استوار شدن. پایداری. استقرار، مداومت، مواظبت، ثابت شدن. تحقق، حکم بوجود نسبت، ثَبت. صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: نزد اشاعره با لفظ کون و وجود مرادف باشد و نزد معتزله اعم از کون است و شرح آن در ذکرلفظ کون بیاید هم چنین در ذکر لفظ معلوم در این باب بیاناتی ایراد شود. و نیز اطلاق بر وقوع و ایقاع نسبت شود. و شرح آن نیز در لفظ نسبت گفته آید - انتهی.
- به ثبوت رسانیدن، درست کردن
ثبوت
- ثبوت
- استقرار، پابرجایی، استواری، پایداری، دوام، اثبات، تایید، تحقق
نبوت
- نبوت
- رسالت، پیامبری، مبعوث بودن کسی از سوی خداوند به راهنمایی مردم، یکی از سه اصل اعتقادی مسلمانان
ثروت
- ثروت
- دارایی
ثبات
- ثبات
- آرامش، پایداری، پایستگی، استواری
ابوت
- ابوت
- پدری، پدریگری، پرورش پروریدن پدری پدر شدن، غذا دادن پروردن
