معنی تنیزه
- تنیزه((تَ زَ یا زِ))
- دامن (دشت، کوه)، دامنه
واژههای مرتبط با تنیزه
تنیزه
- تنیزه
- دامن (دشت کوه) دامنه
تنیزه
- تنیزه
- دامنۀ کوه،
برای مِثال شاه بهرام از این قرار نگشت / سوی شیر آمد از تنیزۀ دشت (نظامی۴ - ۵۸۸)
تنیزه
- تنیزه
- بمعنی طرف و دامن باشد، چنانکه گویند تنیزۀ کوه، مراد از آن دامن کوه باشد. (برهان) (انجمن آرا) (از فرهنگ رشیدی) (از آنندراج). و تنیزۀ دشت یعنی دامن دشت. (انجمن آرا) (آنندراج). کناره. حوالی. کمینگه. (حاشیۀ هفت پیکر نظامی چ وحید ص 98) :
شاه بهرام از این قرار نگشت
سوی شیر آمد از تنیزۀ دشت.
نظامی (هفت پیکر ایضاً)
حنیزه
- حنیزه
- کنگره، تاک (طاق)، کمان بی زه، کمان پنبه زنی، کج
تنیمه
- تنیمه
- گوالاندن بالنیدن پزامیدن (نمو دادن)
تنیده
- تنیده
- بافته منسوج، پرده عکنبوت تار عنکبوت
تنزیه
- تنزیه
- دور کردن
تنزیه
- تنزیه
- کسی را از عیب و آلایش دور کردن، پاک و بی آلایش دانستن، دور داشتن خود از عیب و آلایش و بدی
تنیده
- تنیده
- بافته شده، تَفته، تَفنَه، تَنتَه، تَنَستَه، تینه، تَنه
