معنی تنافور
- تنافور((تَ فُ))
- تناپور. تناپوهر، در دین زرتشتی نام گناهی است که گناهکار مرتکب آن نمی تواند از پل چینود بگذرد، گناه نابخشودنی
واژههای مرتبط با تنافور
تنافور
- تنافور
- محکوم بسبب گناهان (در دین زرتشتی)
تنافور
- تنافور
- گناه، بزه، گناه نابخشودنی، کسی که به واسطۀ ارتکاب گناه محکوم شده باشد
تنافور
- تنافور
- مقداری از گناهان باشد به شریعت زردشت. (برهان). محکوم بسبب گناهان در دین زرتشتی. (فرهنگ فارسی معین). بمعنی گناه اندک بر وفق شریعت زردشت چنانکه ما صغیره گوییم. (انجمن آرا) (آنندراج). مقداری از گناهان و گناهان صغیره. (ناظم الاطباء). در پهلوی تناپور در وندیداد، فرگرد 4 بند 17 تنمپیریئیت آمده مرکب از کلمه تن و مصدر پر. همین مصدر در اوستا برابرکردن وسنجیدن و انباردن است. در گزارش پهلوی در توضیح کلمه مذکور وندیداد آمده تناپوهر بود کسی که پنج بارگناه (اردش) از او سر بزند و در دین زرتشتی تنافور یعنی محکوم است. (از یادداشتهای تفسیر وندیداد پور داود حاشیۀ برهان چ معین)
تناور
- تناور
- قوی جثه تنومند و فربه
تنافر
- تنافر
- بیگدیگر فخر کردن
تناور
- تناور
- تنومند، فربه، قوی جثه
تنافر
- تنافر
- گریختن و دور شدن از یکدیگر، از یکدیگر بیزاری جستن، ناسازگاری، در علوم ادبی ثقیل و دشوار بودن تلفظ چند کلمۀ پشت سر هم که از عیوب فصاحت است، مثل قرب قبر حرب
تناور
- تناور
- تنومند، فربه، قوی جثه
تنافر
- تنافر
- دوری جُستن، از یکدیگر بیزاری جستن
