معنی تمشیت
- تمشیت((تَ شِ یَ))
- روان ساختن، به راه انداختن، سر و سامان دادن
واژههای مرتبط با تمشیت
تمشیت
- تمشیت
- سرانجام دادن، کارگزاردن روان کردن برفتن آوردن براه انداختن، کار گزاردن سر و سامان دادن راندن تمشیت امور
تمشیت
- تمشیت
- راه بردن، به راه انداختن، راندن، روان ساختن
تمشیت
- تمشیت
- مأخوذاز مشی بمعنی جاری کردن و روان کردن.... (غیاث اللغات). پیشرفتگی و ترقی و برتری و استحکام و صیانت و تربیت و نظم و ترتیب و انتظام و آراستگی. (ناظم الاطباء) : و در تمشیت کار او قصب السبق از ملوک عالم و سلاطین جهان بربایند. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 258). ناصرالدین خواست از بهر مقاومت ایشان سپاهی از انجاد ترک فراهم کند و بمدد و معاونت ایشان در تمشیت آن کار متقوی گردد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 259). در ترتیب و تبجیل قدر و تمشیت کار وتمهید رونق او بهمه غایتی برسید. (ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 438). چون دانست که با تفرق اهوا، کاری تمشیت نپذیرد. (جهانگشای جوینی). رجوع به تمشیه شود
تمشیت
- تمشیت
- اداره، راه اندازی، رهبری، مدیریت، راندن، راه انداختن، سروسامان دادن، سامان دهی، سامان بخشی
تمشیه
- تمشیه
- سرانجام دادن، کارگزاردن
تمشیغ
- تمشیغ
- آبرو بردن
تمشیات
- تمشیات
- جمع تمشی
تملیت
- تملیت
- سر بار، یک لنگه از بار، بار کوچکی که بر پشت استر یا الاغ بگذارند و بر آن سوار شوند
تمنیت
- تمنیت
- آرزومند گردانیدن کسی به چیزی، آرزو در دل کسی افکندن
