معنی تشاعر
- تشاعر((تَ عُ))
- تظاهر به شاعری کردن
واژههای مرتبط با تشاعر
تشاعر
- تشاعر
- تظاهر به شاعری کردن
تشاعر
- تشاعر
- تظاهر به شاعری کردن، خود را شاعر پنداشتن یا شاعر نمایاندن، به تکلف شعر گفتن
تشاعر
- تشاعر
- شاعری نمودن کسی که شاعر نباشد. (زوزنی). خود را شاعر وانمودن. (آنندراج). ادعای شاعری نمودن و خود را شاعر پنداشتن. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
اشاعر
- اشاعر
- بمنعنی شاعرتر، ج اشعر، وبمعنی بسیارموی اندام، پر موی
تشاور
- تشاور
- مشورت کردن
تشاجر
- تشاجر
- هم ستیزی هم تاشگی با هم نزاع کردن با همس ستیزیدن مشاجره کردن، کشمکش مشاجره
تشاور
- تشاور
- با هم مشورت کردن، با هم کنکاش کردن
متشاعر
- متشاعر
- کسی که خود را شاعر می پندارد و تظاهر به شاعری می کند
تشاجر
- تشاجر
- مشاجره کردن، با هم نزاع کردن، با یکدیگر خلاف و کشمکش کردن
