معنی تخت روان
- تخت روان((~ رَ))
- کجاوه، تختی که در گذشته پادشاهان روی آن می نشستنند و غلامان آن را بر دوش گرفته راه می رفتند
واژههای مرتبط با تخت روان
تخت روان
- تخت روان
- صندوق که دارای چهار دسته است و مسافر در آن می نشیند
تخت روان
- تخت روان
- تختی شبیه صندوق که دارای چهار دستۀ بلند است و مسافر در آن می نشیند و حداقل چهار نفر آن را روی دوش می گیرند و می برند یا در جلو و عقب آن دو اسب یا استر می بندند
تخت روان
- تخت روان
- دهی از دهستان چالدران بخش سیه چشمه در شهرستان ماکو است که در هشت هزارگزی باختر سیه چشمه و سه هزارگزی باختر شوسۀ سیه چشمه به کلیساکندی قرار دارد. دامنه ای است سردسیر و 79تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. صنایع دستی آنان جاجیم بافی است و راه ارابه رو دارد. از راه ارابه رو زیوه بالا، به سعدل اتومبیل می توان برد. این ده از دو محل تشکیل یافته که پانصد گز با یکدیگر فاصله دارند و به تخت روان بالا و تخت روان پایین مشهورند و سکنۀ تخت روان پایین 43 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
تخت روان
- تخت روان
- عماری، کجاوه، محمل، هودج
تخت نشان
- تخت نشان
- بر تخت نشاننده پادشاه امیر نشان بخشنده تخت
تخت ستان
- تخت ستان
- گیرنده تخت، جهانگیر
تخت خواب
- تخت خواب
- تخت چوبی یا فلزی که روی آن می خوابند
تخت خواب تاشو: تخت خوابی که بتوان سطح و پایه آن را روی یکدیگر جمع کرد و از آن به عنوان مبل استفاده کرد
تخت نشان
- تخت نشان
- بخشندۀ تخت. (ناظم الاطباء) :
خسرو تاجبخش و تخت نشان
بر سر تاج و تخت گنج فشان.
نظامی
سخن روان
- سخن روان
- بلیغ و زبان آور. (ناظم الاطباء)