جدول جو
جدول جو

معنی تخاذل

تخاذل((تَ ذُ))
سست شدن پا، یکدیگر را فروگذاشتن و یاری نکردن
تصویری از تخاذل
تصویر تخاذل
فرهنگ فارسی معین

واژه‌های مرتبط با تخاذل

تخاذل

تخاذل
یکدیگر را فروگذاشتن و یاری نکردن، از یاری و کمک به یکدیگر خودداری کردن، سست شدن پا
تخاذل
فرهنگ فارسی عمید

تخاذل

تخاذل
ضعیف شدن. (زوزنی). ضعیف شدن پاها. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، واپس شدن. (زوزنی) : و نسبتی دیگر در هزیمت نیشابور از پیش امیر نصر بدو کردند که از سر منافست و محاسدت به ابوالقاسم سیمجور و آن در آن مصاف جدی ننموده و راه تخاذل پیش گرفت و این نسبت مدد آن وحشت شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 224) ، فروگذاشتن یکدیگر را و بریدن از یکدیگر. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). یکدیگر را فروگذاشتن. (زوزنی) ، مقیم گردیدن ماده آهو برای بچۀ خود. (از منتهی الارب) (ازناظم الاطباء). اقامت وحشیه بخاطر بچۀ خود. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). اخذال. (قطر المحیط)
لغت نامه دهخدا

اخاذل

اخاذل
جَمعِ واژۀ اخذل، گردانیدن کسی را بحالی که بترسند از وی مردم، به خیف مِنا شدن. (تاج المصادر). بمسجد خیف مِنی رفتن: اخاف َ، آمد به خیف مِنی و فروکش شد در آن و کذلک اَخْیَف َ، علی التصحیح. (منتهی الارب) ، اخاف السیل القوم، فروکش گردانید توجبه قوم را بخیف. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا

تخایل

تخایل
تکبر نمودن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تکبر و تبختر. (اقرب الموارد) (قطر المحیط)
لغت نامه دهخدا

تخالل

تخالل
با هم دوستی کردن. (آنندراج). صحیح تخال است. رجوع به تخال شود
لغت نامه دهخدا