معنی تثبیط
- تثبیط((تَ))
- توقف کردن، درنگ کردن
واژههای مرتبط با تثبیط
تثبیط
- تثبیط
- درنگی کردن
تثبیط
- تثبیط
- درنگی کردن. (ترجمان عادل بن علی). بازداشتن کسی را از کاری و بر تأخیر و درنگ داشتن او را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) : مشغول کردن و بازداشتن کسی را از کاری و بر تأخیر و درنگ داشتن او را. (از قطر المحیط) (آنندراج)
تخبیط
- تخبیط
- خبط و خطا و اشتباه
تثبیه
- تثبیه
- گرد آوردن، مدح کردن
تثبیر
- تثبیر
- حبس کردن
تثبیت
- تثبیت
- بر جای بداشتن، ثابت داشتن، برقرار داشتن
تثبیت
- تثبیت
- ثابت کردن، پابرجا ساختن، برقرار گردانیدن، پایدار کردن
تثبیت
- تثبیت
- پابرجا کردن، آهستگی کردن
تثبیت
- تثبیت
- چَسبَندِگی، تَحکیم