معنی تبویب
- تبویب((تَ))
- باب باب کردن کتاب و نوشته، تقسیم کردن کتاب به فصول
واژههای مرتبط با تبویب
تبویب
- تبویب
- بخش بخش کردن باب باب کردن کتاب و نوشته تقسیم کردن کتاب بفصول
تبویب
- تبویب
- باب باب کردن کتاب یا نوشته
تبویب
- تبویب
- در بابش نشاندن. (تاج المصادر بیهقی). باب باب کردن. (زوزنی) (دهار) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تبویب کتاب، تقسیم آن به ابواب. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). باب باب قرار دادن کتاب و نوشته. (فرهنگ نظام) : یقال ابواب مبوّبه کما یقال اصناف مصنفه. (منتهی الارب). و سلکت فی ترتیبه و تبویبه مسلکاً غریباً. (مقدمۀ ابن خلدون چ بهیه ص 4)
تصویب
- تصویب
- برنهادن
تصویب
- تصویب
- کسی را در کاری به صواب منسوب کردن
تقویب
- تقویب
- زمین کنی زمین کندن
تکویب
- تکویب
- کوفتن با سنگ
تبخیب
- تبخیب
- غلبه کردن و خاموش گردانیدن، ساکت کردن، بی عقلی و حماقت
تثویب
- تثویب
- بازگشتن بعد از آنکه رفته بود
