معنی تباهکار
- تباهکار
- فاسد، گناهکار
واژههای مرتبط با تباهکار
تباهکار
- تباهکار
- کار فاسد و خراب کننده
تباهکاری
- تباهکاری
- عمل تباهکار خرابکاری، فسق فجور، زنا
تباه کار
- تباه کار
- تباه کننده، نابود کننده، خراب کار، گناه کار
تباه کار
- تباه کار
- ضایعکار و فاسدکار و خراب کننده. (ناظم الاطباء). تبه کار. که کاری زشت کند. بدکار. طالح. عاصی. مفسد. فاسق. فاجر. سیاه نامه. رجوع به تباه و دیگر ترکیب های آن شود
تباه کار
- تباه کار
- بدکار، تبهکار، شریر، فاجر، فاسد، فاسق، بدکردار، ناصالح مفسد
متضاد: درستکار، صالح
تبهکار
- تبهکار
- جنایتکار، خلاف کار، جانی، مجرم
تبهکار
- تبهکار
- ضایع کار، گناهکار
تبهکار
- تبهکار
- گناهکار، مجرم
گناهکار
- گناهکار
- مقصر، آثم
