معنی پیش نشین
- پیش نشین((نِ))
- کسی که در بالای مجلس نشیند
واژههای مرتبط با پیش نشین
پیش نشین
- پیش نشین
- آنکه در صدر جلوس کند: پیشگاه ستم عالم را داور پیش نشین بایستی. (خاقانی)، آنکه در پیش کسی یا چیزی نشیند آنکه در برابر و نزدیک جا گیرد: پروانه که نور شمع افروخت چون پیش نشین شمع شدن سوخت. (نظامی)، زنی که هنگام زادن زن حامله در پیش وی نشیند و او را یاری کند قابله ماما مام ناف
پیش نشین
- پیش نشین
- آنکه پیش کسی بنشیند، کسی که نزدیک چیزی یا جایی بنشیند، پازاچ
پیش نشین
- پیش نشین
- که پیش نشیند، آنکه در صدر جلوس کند:
پیشگاه ستم عالم را
داور پیش نشین بایستی.
خاقانی.
، آنکه در برابر و نزدیک جا گیرد، و در پیش کسی یا چیزی نشیند:
پروانه که نور شمع افروخت
چون پیش نشین شمع شد سوخت.
نظامی.
، (در زایمان) دایه. پازاج. (جهانگیری). ماما. قابله. مام ناف. ماماچه که هنگام زادن زنان حامله را در پیش نشیند و اعانت کند. (آنندراج)
پیل نشین
- پیل نشین
- آنکه بر پیل نشیند کسی که مرکب وی فیل باشد: ملک شیر دلش پیلتن پیل نشین بوسعید بن ابوالقاسم بن ناصردین. (منوچهری)
پیش کشین
- پیش کشین
- جلوکشیدن، به نزدیک خود آوردن، بازخواست، حساب و کتاب
خوش نشین
- خوش نشین
- کسی که راحت نشسته و جای بسیاری را متصرف کرده است
پیش نویس
- پیش نویس
- مینوت، مسوده
پیش کشیدن
- پیش کشیدن
- مطلب یا سخنی را بمیان آوردن
پیش نویس
- پیش نویس
- نامه ای که بنویسند و پس از حک و اصلاح پاک نویس کنند، مینوت
