معنی پی سپر
- پی سپر((~. سِ پَ))
- رونده، سالک، پایمال شده، لگدکوب شده
واژههای مرتبط با پی سپر
پی سپر
- پی سپر
- رونده، سالک
پی سپر
- پی سپر
- پی سپار، پی سپرده، لگدکوب، پایمال،
برای مِثال حافظ سر از لحد به در آرد به پای بوس / گر خاک او به پای شما پی سپر شود ، پی سپرنده، پی سپار، رونده(حافظ - ۴۵۸ حاشیه)
پی سپر کردن: پی سپار لگدمال کردن، پایمال کردن، پی سپار کردن
پای سپر
- پای سپر
- پاسپر پاسپار
پی سپار
- پی سپار
- رونده راهرو: باد بهار بین که چو فراش خانگی در دشت و کوه شدن بگه صبرپی سپار. (این یمین)
پی سپار
- پی سپار
- رهسپار، رونده، راهرو، پی سپارنده،
برای مِثال باد بهار بین که چو فراش چست خاست / بر دشت و کوه شد به گه صبح پی سپار ، پاسپار(ابن یمین - ۸۳)
پی سپار کردن: لگدمال کردن، پایمال کردن
پی سپار
- پی سپار
- رونده، راهرو
پی سپار
- پی سپار
- رهرو، رهسپر، عابر، راهی، رهسپار، عازم
پی سر
- پی سر
- پشت گردن، قفا
پی سر
- پی سر
- مُرَکَّب اَز: پی، پشت + سر بمعنی رأس پشت گردن، قفا. قذال، پشت گردنی. لت. سیلی که بپشت گردن زنند. زدن به پشت گردن و این در لهجۀ آذری متداول است