معنی پنبه زدن

فرهنگ لغت هوشیار

پنبه زدن: بیرون کردن پنبه از تخم. حلاجی کردن پنبه. تندیف. نَدف. حَلج. نَدش. (منتهی الارب) ، پر کردن پنبه در چیزی:
هر روز بهر پنبه زدن بر دواج چرخ
صبح از عمود مشته کند وز افق کمان.
اثیر اخسیکتی (از آنندراج).
تفدیک، تفتیک، پنبه زدن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

پنبه شدن: نرم و سفید شدن، نرم و هموار شدن، گریختن، متفرق و پریشان گردیدن، از کسی بی موجب بریدن بهرزه بریدن، بیهوده شدن باطل و بی سود ماندن کار و سخنهای پیش: (هر چه رشتم پنبه شد)

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

پنبه شدن: نرم و سفید شدن، نرم و هموار شدن، گریختن، متفرق و پریشان گردیدن، از کسی بی موجب بریدن، به هرزه بریدن، بیهوده شدن، باطل و بی سود ماندن کار و سخن های پیشین

فرهنگ فارسی معین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به روسی

واژه‌های مرتبط با پنبه زدن