معنی پناه جو
- پناه جو
- آن که خواستار پناهندگی به یک کشور بیگانه است
واژههای مرتبط با پناه جو
پناه جای
- پناه جای
- جای استوار، پناهگاه
کناره جو
- کناره جو
- کناره گیر، آنکه دوری جوید،
برای مِثال با می به کنار جوی می باید بود / وز غصه کناره جوی می باید بود (حافظ - ۱۱۰۹)
پناه جای
- پناه جای
- پناهگاه، جایی که به آن پناه ببرند، جای امن که از ترس دشمن در آنجا پناهنده شوند، پناه جای
پناه گه
- پناه گه
- مخفف پناه گاه. رجوع به پناهگاه شود
پناه جای
- پناه جای
- پناه گاه. جای استوار. ملجاء. مأمن. ملاذ. مِلوذَه. حرز. شنصیر. مناص. مجعم. وَزَر. محجاء. ضبع. مَلحَص. سِحن. ملاز. مَثمل. مفازه. مَلحج. لجاء. ملیز. مَعقِل. مفزع. مفزعه. مَأوی. مأواه. عوذ. عواذ. عیاذ. معاذ. مَعکد. مُعتصر. وَعْل. وَغل. قلعه، پناه جای بر کوه که ازدشمن نگاهدارد. (منتهی الارب) ، بست
پناه جان
- پناه جان
- تقیه باشد. (حاشیۀ مثنوی چ علاءالدوله) :
گفت ترسایان پناه جان کنند
دین خود رااز ملک پنهان کنند.
مولوی
دانه جو
- دانه جو
- که دانه جوید. دانه جوی. پژوهندۀ دانه
کناره جو
- کناره جو
- کناره جوی. کناره جوینده. گوشه گیر. که دوری گزیند:
دل را به کنار جوی بردیم
وز یار کناره جوی شستیم.
خاقانی.
بامی به کنار جوی می باید بود
وز غصه کناره جوی می باید بود.
حافظ
پناه جویی
- پناه جویی
- التجا، بست نشینی، پناهندگی، تحصن، تظلم