معنی پزغند
- پزغند((پُ غَ))
- دانه ای پسته مانند که مغز ندارد و به وسیله آن پوست حیوانات را دباغی کنند
واژههای مرتبط با پزغند
پزغند
- پزغند
- پسته مانندی باشد بی مغز که بدان پوست را دباغت کنند بزغند بزغنج بزغن
پزغند
- پزغند
- بزغنج، میوۀ درخت پسته که هنوز مغز کاملاً در آن تشکیل نشده و برای دباغی کردن پوست حیوانات به کار می رود
پزغند
- پزغند
- بمعنی پزغنج است و آن پسته مانندی باشد بی مغز که بدان پوست را دباغت کنند. (برهان قاطع). بزغند. بزغنج. بزغن. بزغش، صاحب فرهنگ شعوری آنرا بمعنی برگ سماق و برگی که با آن دباغت کنند آورده و گوید در بعض نسخ بمعنی آواز استر آمده است
بزغند
- بزغند
- بزغنج
پاغند
- پاغند
- پاغنده
پاغند
- پاغند
- پنبۀ زده شده که گلوله کرده باشند برای رشتن، گلولۀ پنبۀ زده شده، پُنجَک، غُنده
یزغند
- یزغند
- سگ شکاری
پاغند
- پاغند
- گلوله از هر چیزی مانند، پنبه، پنبه زده شده و گلوله کرده، پاغنده
قزغند
- قزغند
- میوۀ بی مغز نوعی درخت پسته که با آن پوست حیوانات را دباغت می کنند