معنی پزاوه
- پزاوه((پَ وَ))
- کوره که در آن ظروف سفالین و آجر و آهک را حرارت دهند
واژههای مرتبط با پزاوه
پزاوه
- پزاوه
- کوره که در آن ظروف سفالین و آجر و آهک پزند آوه پجاوه
پزاوه
- پزاوه
- جایی که ظرف های سفالی یا آجر و آهک را در آن حرارت می دهند تا پخته شود، کوره، داش
پزاوه
- پزاوه
- پژاوه. داش و کوره را گویند که در آن ظروف سفالین و خشت و گچ و آهک پزند. (برهان قاطع). آوه. و عوام آنرا پجاوه گویند. (غیاث اللغات)
پزاوش
- پزاوش
- بلوغ
پژاوه
- پژاوه
- کوره که در آن ظروف سفالین و آجر و آهک پزند آوه پجاوه
غزاوه
- غزاوه
- جنگ و تاراج
قزاوه
- قزاوه
- بر وزن و معنی کجاوه است که محمل باشد
کزاوه
- کزاوه
- دو اطاقک چوبین رو باز یا با سایبان که آنها را در طرفین شتر یا استر بندند و در هر اطاقک مسافری نشیند و آن در قدیم وسیله حمل و نقل مسافران بود، هود جی که بر پشت اسب استر فیل می بستند یا توسط غمان و بار بران افراد را حمل میکردند: (با آنکه اندک عارضه ای داشت آغرق در قلعه گذاشته بکجاوه در آمده عزیمت اردو همایون داشت. ) (عالم آرا)
قزاوه
- قزاوه
- قژاوه، کجاوه، مجمل
