معنی پروردگار
- پروردگار((پَ وَ دِ))
- پرورش دهنده، پادشاه، یکی از نام های خداوند
واژههای مرتبط با پروردگار
پروردگار
- پروردگار
- پرورنده، مربی، پرورش دهنده
پروردگار
- پروردگار
- از نام های باری تعالی، تربیت کننده، مربی، پرورش دهنده، پرورنده
پروردگار
- پروردگار
- آفریدگار، الله، ایزد، جان آفرین، خدا، دادار، رب، کردگار، یزدان
متضاد: بنده، عبد
پروردگان
- پروردگان
- پنج روز آخر آبان ماه قدیم پنج روز پسین اندر آبانماه (التفهیم)
پروردگاری
- پروردگاری
- ربوبیت الوهیت
پروردگان
- پروردگان
- فَروَردَگان، جشنی که در قدیم ایرانیان در پنج روز آخر سال یا پنج روز اول سال برپا می کردند، جشنی که روز نوزدهم فروردین یا فروردین روز می گرفته اند
فَروَردَجان، پَوَردَگان، فوردَگان، فوردیان، فَروَردَیان
پروردگان
- پروردگان
- پرورش یافتگان. تربیت شدگان:
جهانا چه خواهی ز پروردگان
چه پروردگان داغ دل بردگان.
فردوسی.
همه دخت پروردگانش بناز
برین گونه بردند پیشش نماز.
فردوسی.
بخواهد خوردمر پروردگان خویش را گیتی
نخواهد رستن از چنگال او سندی و نه هندی.
ناصرخسرو
پروردگاری
- پروردگاری
- ربوبیت
پرورشگاه
- پرورشگاه
- محل نگهداری و پرورش
