معنی پرکنده
- پرکنده((پَ کَ دِ))
- درمانده و عاجز، متفرق، پراکنده
واژههای مرتبط با پرکنده
پرکنده
- پرکنده
- مرغی که پَرهایش را کنده باشند، کنایه از درمانده، عاجز
پراکنده، متفرق،برای مِثال کند باد پرکنده خاک مرا / نبیند کسی جان پاک مرا (نظامی - ۷۴۵)
پرکنده
- پرکنده
- کنایه از درمانده و عاجز شده باشد. (برهان) ، پراکنده:
از آن قصائد پرکنده دفتری کردم.
ازرقی.
کند باد پرکنده خاک مرا
نبیند کسی جان پاک مرا.
نظامی
ترکنده
- ترکنده
- منفجره
برکنده
- برکنده
- کنده، از ریشه در آمده ریشه کن شده
ترکنده
- ترکنده
- آنچه که ترک یابد چیزی که شکاف پیداکند، منفجر شونده
پرخنده
- پرخنده
- سخت خندان
پراکنده
- پراکنده
- متفرق، منتشر، پخش
پرانده
- پرانده
- پراندوه
پر کنده
- پر کنده
- درمانده و عاجز، متفرق: (از آن قصاید پر کنده دفتری کردم) (ازرقی)
