معنی پخسانیدن
- پخسانیدن((پَ دَ))
- رنجاندن، آزرده ساختن
واژههای مرتبط با پخسانیدن
پخسانیدن
- پخسانیدن
- پژمرده کردن از غم بخسانیدن
پخسانیدن
- پخسانیدن
- پژمرده ساختن، رنجاندن، آزردن، گداختن، بخسانیدن
پخسانیدن
- پخسانیدن
- بخسانیدن. فراهم ترنجانیدن از غم. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نسخۀ آقای نخجوانی) :
از اوبی اندهی بگزین و شادی و تن آسانی
به تیمار جهان دل را چرا باید که پخسانی.
رودکی.
ای ترک بحرمت مسلمانی
کم بیش بوعده ها نپخسانی.
معروفی.
کفر که کبریت دوزخ اوست و بس
بین چه پخسانید او را این نفس.
مولوی
پوسانیدن
- پوسانیدن
- بپوسیدن داشتن پوسیده کردن تغییر دادن صورت چیزی اعم از تر و خشک یا گذرانیدن زمان بر او یا بحیله ای. یا هفت کفن پوسانیده. دیریست که مرده، مدتی بر او گذشته
بخسانیدن
- بخسانیدن
- پژمرده ساختن، رنجاندن، آزردن، گداختن،
برای مِثال از او بی اندهی بگزین و شادی با تن آسانی / به تیمار جهان دل را چرا باید که بخسانی (رودکی - ۵۳۰)
پوسانیدن
- پوسانیدن
- بپوسیدن داشتن. تبلیه. ابلاء. پوساندن. پوسیده کردن. بگردانیدن صورت چیزیست اعم از تر و خشک با گذرانیدن زمان بر او یا بعلاجی. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) : دیگر آنکه بیشتر خوردنیها می پوسانند پس میخورند، چون ترینه و چغندر آب و شلغماب و غیر آن. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)
بخسانیدن
- بخسانیدن
- گدازانیدن. (برهان قاطع) (آنندراج) (فرهنگ سروری). گداختن. (نسخه ای از فرهنگ اسدی). گداختن و حل کردن و آب کردن. (ناظم الاطباء).
پخشانیدن
- پخشانیدن
- خرامان براه رفتن و براه بردن، گداختن و گدازیدن ازغم و غصه. و ظاهراً این صورت مصحف پخسانیدن باشد
پخساییدن
- پخساییدن
- خرامیدن. خرامان. رفتن. (شعوری)