معنی پاغند
- پاغند((غُ))
- گلوله از هر چیزی مانند، پنبه، پنبه زده شده و گلوله کرده، پاغنده
واژههای مرتبط با پاغند
پاغند
- پاغند
- پاغنده
پاغند
- پاغند
- پنبۀ زده شده که گلوله کرده باشند برای رشتن، گلولۀ پنبۀ زده شده، پُنجَک، غُنده
پاغند
- پاغند
- پنبۀ زده باشد که بریسند یعنی محلوج. (فرهنگ اسدی). پاغُنده. کلوچ. گلوله پنبۀ حلاجی کرده. (جهانگیری) (برهان). و رجوع به پاغنده شود
باغند
- باغند
- پنبه حلاجی کرده که برای رشتن گلوله کرده باشند پنبه زده شده غند غنده
پاغنده
- پاغنده
- مطلق گلوله است از هر چه باشد -2 آن پنبه برپیچیده که حلاجی کرده باشند عمدا پنبه گلوله کرده پنبه بر پیچیده که زنان ریسند کلوچ گلیج گلوله آغنده پاغند، پنبه دسته کرده از پشم و پاغنده که بریسند
پازند
- پازند
- چیزی که بر آتش زنه زنند تا از آن آتش بر آید
پاوند
- پاوند
- بندی که بر پای نهند
پزغند
- پزغند
- پسته مانندی باشد بی مغز که بدان پوست را دباغت کنند بزغند بزغنج بزغن
پازند
- پازند
- ترجمۀ زند به فارسی، شرح و تفسیری که مانند حاشیه در پای اوراق زند نوشته اند و آن به زبان پهلوی و غالباً با لغات فارسی و به خط اوستایی و گاه به خط فارسی بوده،
برای مِثال گویند نخستین سخن از نامۀ پازند / آن است که با مردم نااصل مپیوند (لبیبی - شاعران بی دیوان - ۴۸۰)
چوب آتش زنه، دو تکه چوب که آن ها را به هم می ساییدند تا آتش تولید شود، چوب بالایی را زند و چوب زیری را پازند می گفتند
