معنی پاریاب
- پاریاب
- زراعتی که با آب رودخانه و امثال آن کشت شود
واژههای مرتبط با پاریاب
پاریاب
- پاریاب
- زراعت آبی
پاریاب
- پاریاب
- زراعت آبی، زراعتی که با آب قنات ِیا رودخانه آبیاری شود، پاراب، پاریاو، فاراب
پاریاب
- پاریاب
- زراعتی را گویند که به آب چشمه و کاریز و مانند آن مزروع شود و آنرا فاریاب و فاریاو نیز نامند، (فرهنگ جهانگیری)، زراعتی را گویند که با آب رودخانه و امثال آن مزروع شود، (برهان)، مسقوی، آبی
پاریاب
- پاریاب
- فاریاب، شهری است بخراسان از گوَزگانان، بر شاهراه کاروان و بسیار نعمت، (حدود العالم)، از شهرهای مشهور خراسان، از اعمال گوزگانان که از آنجا تا بلخ شش منزل است: و دیگر آنکه از پاریاب سوی اندخود رفتن نزدیک است، (تاریخ بیهقی)، دیگر روز امیر به پاریاب رسید، (تاریخ بیهقی)
پادیاب
- پادیاب
- وضو
پادیاب
- پادیاب
- شستن و پاکیزه ساختن چیزها بوسیله خواندن دعا. زرتشتیی که میخواهد پادیاب کند نخست یک خشنوتره اهورهه مزداو (بخشنودی اهورمزدا) میخواند پس از آن یک بار (اشم و هو) می سراید. آنگاه روی دستها و پاهای خود را میشوید از آن پس کشتی نو میکند و بترتیب مقرر کمربند خود میگشاید و دعای مخصوص آن را میخواند و باردیگر بدور کمر می بندد
فاریاب
- فاریاب
- زمین زراعتی که آبیاری شود
پاریاو
- پاریاو
- زراعت آبی، زراعتی که با آب قنات ِیا رودخانه آبیاری شود، پاریاب، پاراب، فاراب
فاریاب
- فاریاب
- زراعت آبی
