معنی بیراهه
- بیراهه((هِ))
- راه کج، بیابانی که راه به جایی نداشته باشد
واژههای مرتبط با بیراهه
بیراهه
- بیراهه
- راه منحرف از جاده راه کج، بیابانی که راه بجایی نداشته باشد
بیراهه
- بیراهه
- بیابانی که راه به جایی نداشته باشد، راهی که انسان از آن به مقصد نرسد، راه کج و غلط
بیراهه
- بیراهه
- مقابل راه. راه غیرعادی و غیرمعمول و متداول. راهی غیرمسلوک. راه غیر معمول و مسلوک. راهی غیرمعروف. راهی که همگان از آن نروند. طریق غیرمسلوک. (یادداشت مؤلف). راه دشوارگذار.
- از بیراهه انداختن، از غیر راه عادی رفتن. (یادداشت مؤلف). از راه اصلی بگردیدن و راه غیر معمول رفتن.
- از بیراهه رفتن، از راه غیر عادی رفتن. (یادداشت مؤلف)
بیراهی
- بیراهی
- گمراهی انحراف، بی انصافی
بیرانه
- بیرانه
- ویرانه
بی راهه
- بی راهه
- راهی که انسان به مقصد نرسد
پیراهه
- پیراهه
- آنچه بدان زینت افزاید پیرایه
بیرانه
- بیرانه
- ویرانه، جای خراب و ویران
پیراهه
- پیراهه
- پیرایه، زیب، زینت، زیور، آرایش، تهمت، افترا
